สเปซชิปวัน การขี่เป็นอย่างไร สเปซชิปวันได้รับการออกแบบให้นำนักบินและผู้โดยสาร 2 คนเข้าสู่อวกาศใต้วงโคจร ในการสนทนากับแมทธิว กิออนทา เราถามว่าผู้โดยสารจะได้อะไรจากการนั่งสเปซชิปวัน มันเป็นรถไฟเหาะที่ดุร้ายที่สุดที่คุณเคยนั่งมา เราจะอธิบายความเร่งที่เพิ่มขึ้น คุณถูกแรงโน้มถ่วงดึงลงมาที่คุณมี 1 g ของความเร่ง แต่คุณกำลังเคลื่อนที่ในแนวดิ่งด้วยค่า g 2 ตัวขึ้นไป นักบินรู้สึกถึง 3 g’s ลูกตาเข้าตามที่เราเรียก
หลังของคุณรู้สึกได้ถึงสามเท่าของน้ำหนักทั้งตัว ดังนั้น การเร่งความเร็วที่ค่อนข้างแรงก็จะเพิ่มขึ้น เมื่อมอเตอร์ดับลงตอนนี้จะมีแรงลากที่ตัวรถแต่ไม่มีแรงขับ ดังนั้น คุณจึงบินไปข้างหน้าโดยคาดเข็มขัดนิรภัย จนกว่าพวกมันจะดึงคุณออกไปในอวกาศ มิฉะนั้นคุณจะบินผ่านหน้าต่างด้านหน้าและออกทางด้านหน้าของยาน ดังนั้น คุณจะถูกคาดเข็มขัดนิรภัย ณ จุดนั้นและนั่นอาจจะประมาณ 5 วินาที จากนั้นคุณก็จะล้มลงไปที่ที่นั่งและเมื่อถึงจุดนั้น ค่า g จะลดลงเรื่อยๆ
จนถึงประมาณศูนย์ g และคุณมีเวลาอยู่ในสภาวะไร้น้ำหนัก ประมาณ 4 นาทีเมื่อคุณขึ้นไปข้างบนแล้วกลับมา และในขณะที่คุณอยู่บนนั้นวิวนั้นงดงามมาก มุมมองบางส่วนที่คุณเคยเห็นของโลกจาก ดาวเทียมวงโคจรระดับต่ำหรือแม้แต่จากกระสวยอวกาศที่ระดับความสูงต่ำที่สุด บางส่วนนั้นเป็นมุมมองเดียวกับที่คุณเห็นจากหน้าต่างของยานลำนี้ และเรามีภาพที่น่าทึ่งบนเว็บไซต์ของเรา ดังนั้น คุณจึงไร้น้ำหนักสัก 2 ถึง 3 นาทีก่อนที่คุณจะเริ่มกลับสู่ชั้นบรรยากาศ มันดังและสั่น
ซึ่งแรงจำนวนมากถึงจุดสูงสุดที่ 6 g’s และมันก็ค่อนข้างยากที่จะตั้งสติ ณ จุดนั้นแต่คุณสามารถทำได้ถ้าคุณมีรูปร่างที่ดี และได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี จากนั้นคุณก็บินออกไปในฐานะเครื่องร่อน และมันก็เป็นแค่การนั่งเครื่องร่อนอย่างสงบสุข คุณมีเวลาอีกประมาณ 15 นาทีในการเที่ยวชมเมื่อคุณกลับเข้ามา โดยตระหนักว่าคุณเพิ่งออกไปในอวกาศ คุณได้รับปีกนักบินอวกาศของคุณ นั่นคือระดับความสูงที่จะมีคุณสมบัติเป็นนักบินอวกาศ
ถัดไปเราจะดูการออกแบบยาน White Knight ที่ช่วยเหลือ สเปซชิปวัน ในการเดินทาง ดังที่เราได้เรียนรู้จากแมทธิว สเปซชิปวันไม่สามารถเดินทางไปยังดวงดาวเพียงลำพังได้ มันต้องการความช่วยเหลือจากเรือขนส่งที่เรียกว่า White Knight ค่าใช้จ่ายและอันตรายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่ง ในการเดินทางในอวกาศมาจากการปล่อยยานอวกาศจากพื้นดิน แค่ค่าเชื้อเพลิงที่จำเป็นสำหรับการปล่อยภาคพื้นดินก็ไม่ธรรมดาแล้ว
เพื่อปรับปรุงกระบวนการสเปซชิปวันจะเปิดตัวจากท้องของ White Knight ที่ระดับความสูงประมาณ 50,000 ฟุต White Knight ซึ่งเปิดตัวในเดือนเมษายน พ.ศ. 2546 เป็นเครื่องบินวิจัยเทอร์โบเจ็ทคู่ระดับความสูงสูง งานหลักของมันคือทำหน้าที่เป็นแพลตฟอร์มทางอากาศเพื่อส่งสเปซชิปวันสู่อวกาศ White Knight บินขึ้นเหมือนเครื่องบินจากลานบินทั่วไป โดยมีสเปซชิปวันติดอยู่ที่ท้องเรือทั้ง 2 ลำบินเข้าหากันภายใต้อำนาจของ White Knight
จนถึงระดับความสูงที่กำหนดไว้ จากนั้น White Knight ก็ปล่อยสเปซชิปวันและล่องลอยไป เมื่อกำจัด White Knight ได้สำเร็จ สเปซชิปวันก็เริ่มการเดินทางสู่อวกาศใต้วงโคจร เพื่อประสิทธิภาพ White Knight ยังทำหน้าที่ที่ 2 ซึ่งสำคัญมาก White Knight ได้รับการออกแบบให้มีห้องนักบิน ระบบการบิน ระบบควบคุมอิเล็กทรอนิกส์ นิวเมติกส์ เซอร์โวทริม
เพื่อเพิ่มความสมจริงให้กับการฝึกนักบินสเปซชิปวัน White Knight ได้รับการออกแบบให้มีอัตราส่วนแรงขับต่อน้ำหนักสูง และระบบเบรกความเร็วอันทรงพลัง คุณสมบัติเหล่านี้ช่วยในการจำลองการบินในอวกาศ ในฐานะเครื่องบิน White Knight เป็นงานฝีมือที่โดดเด่นด้วยตัวของมันเอง จากข้อมูลของสเกลด์คอมโพสิตส์ การออกแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของ White Knight ยังทำให้เหมาะสำหรับการลาดตระเวน การตรวจตรา การวิจัยชั้นบรรยากาศ การถ่ายทอดข้อมูล
การสื่อสารโทรคมนาคม การสร้างภาพและการปล่อยตัวสนับสนุนสำหรับดาวเทียมขนาดเล็ก ในขณะที่ White Knight เป็นเครื่องบินที่น่าประทับใจ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใครคือดาวเด่นของรายการนั่นคือสเปซชิปวัน สเปซชิปวันได้รับการอธิบายโดยสเกลด์คอมโพสิตส์ว่าเป็นจรวดวิจัย 3 แห่ง ระดับความสูงสูงซึ่งออกแบบมาสำหรับเที่ยวบินย่อยในวงโคจรที่ระดับความสูง 100 กิโลเมตร บางทีสิ่งที่น่าทึ่งที่สุดอย่างหนึ่งเกี่ยวกับสเปซชิปวัน
ซึ่งก็คือข้อเท็จจริงที่ว่าสเปซชิปวันแปลงเป็นการกำหนดค่าที่แตกต่างกัน 3 แบบในระหว่างการบิน การกำหนดค่าทำให้สเปซชิปวัน มีรูปร่างที่เหมาะสมที่สุด การเข้าและการลงจอด ดูหัวข้อก่อนหน้านี้สเปซชิปวันทำงานอย่างไร สำหรับการกำหนดค่าทั้ง 3 แบบ แม้ว่าในทางเทคนิคแล้วจะเป็นยานอวกาศ แต่จะใช้เวลาส่วนใหญ่ในชั้นบรรยากาศของโลกในระหว่างการบิน การกำหนดค่าหนึ่งที่โดดเด่นที่สุดคือการกำหนดค่าความฟุ้งกระจาย
อ่านต่อได้ที่ : โดรน หน่วยงานรัฐบาลและทหารจะเป็นหนึ่งในกลุ่มแรกๆที่สำรวจโดรน
